Zielona szkoła to doskonała okazja, aby dziecko nauczyło się samodzielności. Nie możecie jednak liczyć na to, że wydarzy się to samo dopiero na wyjeździe. To niestety częsty błąd wielu rodziców. Skutkuje to wieloma frustracjami, które dziecko przeżywa z dala od domu, w nowym środowisku. Warto jeszcze przed wyjazdem wprowadzić kilka małych zmian w codziennych rytuałach, aby dziecko na wyjeździe czuło się kompetentne i dostało Wasze indywidualne wsparcie, jeżeli będzie tego potrzebowało w czasie procesu uczenia się.

• Higiena - mycie zębów, samodzielna kąpiel, korzystanie z toalety - to podstawa. Ćwiczcie te czynności tak, by dziecko nie miało z nimi problemu bez Twojej pomocy.
• Ubieranie się - pomóżcie dziecku zrozumieć, jak dobierać ubrania do pogody. Możecie zrobić zabawę w "pogodową układankę", gdzie dziecko samo wybiera odpowiedni strój na "deszczowy dzień" czy "słoneczny spacer".
• Porządek i organizacja - nauczcie dziecko odkładać brudne rzeczy w jedno miejsce. To ułatwi mu pakowanie brudów do worka na koniec wycieczki. Wytłumacz, że bieliznę i koszulki zmieniamy codziennie, ale spodnie czy bluzy można założyć ponownie, jeśli są czyste. Dla nas to oczywiste, dla dziecka nie.
• Kuchenne wyzwania - samodzielne robienie kanapki czy nakładanie obiadu na talerz to także ważna umiejętność. Pokażcie, jak to robić, a potem pozwólcie dziecku ćwiczyć. Najlepiej codziennie.
• Kleszcze - pokażcie, jak sprawdzać ciało po powrocie z lasu czy łąki. Są miejsca, które dziecko może kontrolować samo. O sprawdzenie pozostałych, będzie musiał zadbać opiekun na wyjeździe.

Dzieci bardzo mocno chłoną emocje rodziców. Jeśli Wy będziecie pełni obaw, dziecko szybko je przejmie. Zamiast tego pokażcie, jak ekscytujące mogą być wyjazdy!

• Emocje rodziców - odpowiedzcie sobie na podstawowe pytania dotyczące bezpieczeństwa Waszego dziecka: z kim jedzie?, czy ufacie tym organizatorom i opiekunom?, czy czujecie, że Wasze dziecko jest na ten wyjazd gotowe? Jeżeli coś budzi Waszą obawę - pytajcie! Rozmawiajcie z organizatorami lub opiekunami przed wyjazdem. Często są to osoby z dużym doświadczeniem, którym lubią się dzielić i skutecznie pomagają oswajać rodzicielskie lęki.
• Opowieści z dzieciństwa - pokażcie zdjęcia z własnych wycieczek, opowiedzcie, jak świetnie się bawiliście, jak pokonywaliście niepokoje i jak się później czuliście.
• Przykład z bliska - może starszy brat, siostra lub kuzyn mają swoje wspomnienia z zielonej szkoły? Pozwólcie, by podzielili się nimi z dzieckiem.
• Weekend u dziadków czy znajomych - zaplanujcie krótką "próbę generalną". Przygotujcie dziecko wcześniej, opowiedzcie, co je czeka, ale bez przesady - nie wywołujcie zbyt wielu obaw. Pojawicie się po dziecko o umówionej porze, to wzmocni poczucie bezpieczeństwa.
• Plany na czas po zielonej szkole - zaplanujcie, co będzie się działo po powrocie. Niech zielona szkoła nie będzie “końcem świata". Miłe wydarzenia, które będą czekały na dziecko po powrocie mogą mu pomóc odwrócić uwagę, jeżeli ciągle rozmyśla o nadchodzącej rozłące.

Jako rodzice mamy dobre intencje, ale niestety często są one źródłem późniejszych problemów. Wiemy, jak trudno jest powstrzymać się przed codziennym dzwonieniem i pytaniem "czy wszystko dobrze?". Ale pamiętajcie - dla dziecka to może być bardziej stresujące niż pomocne.

• Nie dawajcie telefonu - dziecko na wyjeździe musi uwierzyć, że sobie poradzi a jeżeli będzie potrzebowało pomocy, zwrócić się do osób, które są najbliżej, czyli rówieśników i opiekunów. Jeżeli dacie dziecku telefon, bądźcie pewni, że usłyszycie pierwsi od dziecka o zagubionej skarpetce, kłótni z koleżanką z pokoju, wieczornych tęsknotach i bezsenności.
• Nie wymuszajcie rozmów telefonicznych - najlepiej, jeśli to dziecko zadzwoni, kiedy poczuje potrzebę. Często opiekunowie mają telefon do kontaktu z rodzicami. Zaufajcie opiekunom i dajcie dziecku przestrzeń na samodzielność. Jeżeli martwicie się, jak radzi sobie Wasze dziecko, zadzwońcie do wychowawcy. Najlepiej przed wyjazdem zapytajcie o najbardziej dogodną godzinę na taki telefon, aby nie przeszkadzać w czasie opieki nad dziećmi.
• Nie narzucajcie wyboru współlokatora - nawet jeśli wiecie, z kim dziecko chciałoby być w pokoju, czasem lepiej zaufać wychowawcy lub pozwolić dziecku samodzielnie dokonać wyboru.
• Nie obiecujcie natychmiastowej "ewakuacji" - zamiast mówić "jak coś się będzie działo, to po ciebie przyjedziemy", powiedzcie: "Jeżeli ty, nauczycielka i my porozmawiamy i uznamy, że to konieczne, to oczywiście - zawsze możesz na nas liczyć". To daje dziecku poczucie bezpieczeństwa, ale bez wzmacniania lęku przed wyjazdem.

• Stare, znane ubrania - nowe rzeczy to dodatkowy stres. Lepiej spakować te, które dziecko zna - nie będzie żal, jeśli się pobrudzą, zgubią czy zniszczą.
• Podpisujcie ubrania - najlepiej na metkach. Dotyczy to także butów!
• Worek na brudne rzeczy - ułatwi organizację i powrót z czystymi rzeczami w walizce.
• Zaangażujcie dziecko w pakowanie - najlepiej, jeśli dziecko pakuje się samo lub z Waszą pomocą, korzystając z listy. Dzięki temu będzie wiedziało, co ma w walizce i łatwiej mu będzie się odnaleźć na miejscu.